روز پانزدهم

و اما تو ای دخترم! تو که نور امید در قلب منی، و در این روزهای سخت با بازگشتت از مدرسه به خانه مایهء قوت قلبمی؛ امشب که استیصال مرا در مشکل کوچکی که پیش آمده بود دیدی و بلافاصله از توی کمد برایم وسیلهء مورد نیاز را آوردی؛ به من ثابت کردی که در درک متقابل احساسات چقدر توانمند شده‌ای. و چقدر میتوانم به تو اعتماد کنم....❤
برچسب‌ها: مادرانه های من, پسرکم, روزهای۳۳سالگی, شش سالگی هاش