روزچهاردهم

دیروز گذشت اما به سختی، امروز هم در گذر است آنهم سخت... با اینکه همیشه سعی کرده‌ام زنی قوی و متکی به خود باشم اما نمیدانم چرا چنین وابسته یا دل‌بستهء توام. دستم نمیرود سماور را روشن کنم چون تو که نیستی کنارم چای بنوشی، مدام بغض دارم. مرا چه شده نمیدانم!

اسمان هم میبارد. هم شادم و هم غمگین...

برچسب‌ها: همسرانه, روزهای۳۳سالگی